BLOC PARTY

Waar het succes van zo’n overdonderend debuutalbum als Silent Alarm vele bands zand in de eigen ogen zou strooien, is de blik van Bloc Party er alleen maar scherper op geworden. Het kritische vergrootglas dat deze tweede langspeler onvermijdelijk met zich meedraagt, zal echter weinig geklaag voortbrengen, want A Weekend In The City is tot in de kleinste details een wereldplaat geworden. De eerste luisterbeurt is het misschien even schrikken, want van de kale songs van Silent Alarm is weinig meer over. De songs zijn dan misschien wat grootser van opzet en voller van geluid, scherp blijft Bloc Party van begin tot eind. Vooral zanger/gitarist Kele Oreke neemt een glansrol op zich tussen het meer elektronische en futuristische geluid van zijn band. Tekstueel wordt het metropole leven flink uitgediept, met thema’s als drugs, racisme en homoseksualiteit. Uiteraard op Oreke’s eigen dubbelzinnige en ondoorzichtige wijze. A Weekend In The City is daarmee tegelijkertijd een zwaar en toch toegankelijk album geworden. Oreke’s persoonlijke lading drukt hevig, maar tegelijkertijd zijn de nummers zo sterk en inspirerend dat afzetten geen optie is. Waiting For The 7.18, Sunday en Kreuzberg zijn enkele nummers die er het eerst uitspringen, maar uiteindelijk slechts drie van de vele pilaren die het monumentale gewicht van deze plaat dragen.