Het tweede album van deze chillwavers uit Long Island, New York, gaat van start met een nummer dat lijkt gemaakt om dreampop in de grote stadions te krijgen. Dat klinkt misschien als een onmogelijke combinatie, maar Small Black koppelt hier de onderkoelde elektronica van bands als Washed Out en Memory Tapes aan het grote gebaar van een Keane of Coldplay en zou daarmee zomaar kunnen doorbreken. Gelukkig blijkt dit Free At Dawn niet geheel representatief voor de rest van het album dat verder veel beter tot zijn recht komt in de slaapkamer. Wild Nothing is een andere naam die constant te binnen schiet bij het beluisteren van deze plaat, waarop het Small Black nog een beetje aan een eigen gezicht ontbreekt. Heel bezwaarlijk is dit niet, want vrijwel alle liedjes zijn van een aangenaam betoverende schoonheid.
