MOGWAI

TRANS AMFuture World?The brilliant music of a genius, myself.? Iggy Pop leidt Mogwai?s Come On Die Young in met een monoloog over punk en de betekenis van punk. Al maakt Mogwai geen ?trashy old noise?, Come On Die Young heeft toch zeker wel een punkhouding. De postrockers uit Glasgow doen geen concessies en hoef je niets te vertellen. Er worden lange en korte gitaarstukken gebracht, die 65 minuten enorm tot de verbeelding spreken. Nu er ook gezongen wordt, geeft Sonic Youth de fakkel symbolisch door aan de nieuwe sterren van de postrock.Over sterren gesproken; Philip Manley, Nathan Means en Sebastian Thomson van Trans Am zijn terug en werpen een blik in de glazen bol. De instrumentale verhalen worden fantastisch aangevuld met voor de verandering zang door vocoder. Hierdoor komt de muziek niet altijd tot zijn recht, maar doet het geen afbraak aan het geheel. Zoals we van Trans Am gewend zijn, wordt er nog steeds zwaar en ritmisch gespeeld. Eigentijdse toekomstmuziek, wie kan daar over meepraten?