Met debuutalbum Shrines speelde Purity Ring zich in 2012 gelijk in het linkerrijtje van het chillwave-segment. Alhoewel deze kwalificatie de lading van dit Canadees synthpopduo niet volledig dekt. Zelf typeren Corin Roddick (geluid) en Megan James (zang) hun muziek als future pop. Daarin eisen synths, hiphopbeats en de al dan niet gesampelde stem van Megan de meeste aandacht op. De maatsoorten en ritmische overgangen hebben doorgaans een experimenteel karakter. En de teksten zijn nogal eens voor meerdere uitleg vatbaar. De ietwat vervreemdende sfeer die zodoende ontstaat werkt niettemin aanstekelijk. Mede omdat Purity Ring dit alles telkens gepaard laat gaan met pakkende melodieën en refreinen. Van dat kaliber staan er ook weer een aantal op dit tweede album van het duo. Met als belangrijkste verschil dat alles ditmaal gepolijster klinkt en de spookachtige sfeer van het debuut daardoor wel enigszins naar de achtergrond is verdrongen.