ELEVENTH DREAM DAY

Daar hebben we lang niets van gehoord zal de liefhebber van de eind jaren tachtig zo populaire alternatieve rock verzuchten bij deze release van (hoe kan het ook anders) het achtste album van het Amerikaanse Eleventh Dream Day. Ondanks prima albums en indrukwekkende liveshows is dit gezelschap, terwijl het toch de `grunge'-wind mee had toch nooit doorgebroken. Hoog tijd dat daar verandering in komt vinden wij van Plato Mania. Eleventh Dream Day is namelijk niet blijven steken in psychedelische gitaarrock, maar heeft zich ontwikkeld tot een bijzonder bandje met een eigen geluid. Men is in de vergelijking met ouder materiaal volwassener geworden, wat blijkt uit de eigenzinnige arrangementen en aparte samensmelting van geluiden. Het levert een dromerig en sferisch palet van kleuren op, waar het hoesje mooi bij aansluit. Het is duidelijk dat de opnamebudgetten beperkt waren, maar de manier waarop Eleventh Dream Day daar mee werkt dwingt respect af. Op het eerste gehoor is het geen hapklare brok, maar Eight hoort duidelijk bij de groeibriljantjes.