In de vijftiende en zestiende eeuw vond in wat we nu grofweg Vlaanderen noemen een wonderlijke opbloei van de kunsten plaats. In de muziek nam de Vlaamse polyfonie de plaats in de van de veel strengere Gregoriaanse stijl. Een grote groep componisten stapte enthousiast over van invuloefeningen naar grotere vrijheid, wat een stortvloed aan vernieuwende muziek opleverde. In de historische schaduw van grote namen werkten minder bekende goden als Johannes Lupi en Lupus Hellinck, over wie heel weinig bekend is. Sterker nog: het is nog een hele uitzoekerij wat ze eigenlijk hebben geschreven. De a capella kerkmuziek die The Brabant Ensemble van ze opnam blinkt uit in doorzichtigheid en maakt de verschillen in stijl tussen beide componisten, die op naamkundige basis bij elkaar werden gebracht, op subtiele wijze duidelijk.
