JOHN COFFEY

You can't hide what's in your heart. Na zes jaar terug te stoppen op een hoogtepunt is de passie en ongetemde energie nooit verloren gegaan. Er wordt afgetrapt met een dreigend gitaarriffje waarover brulboei David Achter de Molen zijn stemgeluid recht je gehoorgang in smijt. Opvolger Steam Waltz heeft een heerlijke breakdown met gitaargeweld op standje 11 om daarna over te gaan naar de catchy refreintjes van Bomb Culture. De liedjes lijken op het eerste gezicht recht voor zijn raap, maar er zitten zo ontzettend veel laagjes in dat elke luisterbeurt iets nieuws brengt. Halverwege de plaat valt dat op Naaste meteen op. Met een elektronisch drumstel én gedicht van Broeder Dieleman slaat dat welkome rustpuntje snel om in de keiharde metal van The River Runs Dark. FOUR is een plaat bomvol variatie maar bovenal met dat heerlijke, snoeiharde John Coffey sausje waar we geen genoeg van kunnen krijgen.