SPRINGSTEEN, BRUCE

Opmerkelijke documentaire over een fenomeen. Opmerkelijk omdat deze documentaire niet gemaakt is door een beroemde filmmaker, maar vooral door zijn fans. Via zijn website riep Bruce Springsteen hen op om op (zelfgefilmd) beeld te vertellen over hun band met zijn muziek. Dat resulteert in een bonte collage, zonder eenduidige lijn, maar met een reeks kleine verhalen, gelardeerd met concertfragmenten, oud en nieuw. Over een jonge man die de avond voor een concert gedumpt werd door zijn vriendin maar op het podium door ‘the boss’ op een hug getrakteerd wordt. Over een Brit die jarenlang spaarde voor een Bruce-trip, met slechte kaarten bleek te zijn opgezadeld, maar de verrassing van zijn leven kreeg. Over een volwassen kerel die spontaan begint te huilen als hij probeert uit te leggen wat Springsteen voor hem betekent. Maar ook een moeder die zegt: ik moet die kinderen door de hele stad rijden, dus dan bepaal ik welke muziek ze horen: alleen Bruce. Of een vrachtwagenchauffeuse met een universitaire opleiding die vertelt over het rijden door het desolate Amerikaanse landschap en eigen keuzes maken. Gezien de opzet van deze documentaire dus geen enkel kritisch geluid (nu, z’n concerten mogen echt wel wat korter oppert er een), maar dat stoort niet. Als bonus een handvol nummer uit Londen vorig jaar, de laatste twee met Paul McCartney, voordat de politie ingreep omdat het toch echt te laat werd. Zeer vermakelijk.