Pianist en componist Pieter de Graaf studeerde jazz aan het Rotterdamse Conservatorium en is niet alleen beïnvloed door artiesten als Herbie Hancock en Keith Jarrett, maar speelde ook in een hiphopband en The Kyteman Orchestra. Voor zijn eerste soloalbum werkte hij nauw samen met cellist en producer Jonas Pap en beperkt zich niet alleen tot de piano, maar gebruikt ook synthesizers, kerkorgel, achtergrondzang, cello, bas en gitaar. Vanuit minimale motiefjes creëert hij een klankwereld die neoklassiek aandoet, maar door meer variatie spannender is dan het werk van bijvoorbeeld Joep Beving. Nog meer variatie en grotere contrasten zouden Fermata echter goed doen, want nu verslapt op meerdere moment de aandacht. Hopelijk heeft De Graaf dat voor een tweede album bewaard.
