O'HALLORAN, DUSTIN

Je kunt inmiddels wel van een “school” spreken: de neo-klassieke, romantische, licht melancholieke kamermuziek (met hier en daar een vleug elektronica) van mensen als Max Richter, Johann Johannsson, Sylvain Chauveau en dergelijke. Muziek die klinkt als was het een soundtrack van een film die je alleen al vanwege die muziek zou willen zien. Dustin O’Halloran is bepaald geen nieuwkomer op dit terrein: hij schreef de filmscores voor Marie Antoinette (2006) en An American Affair (2010) en bracht daarnaast twee Piano Solos albums uit op het Bella Union label. Met Lumiere vestigt O’Halloran zich definitief aan de top van het genre. Niet alleen door de bijdragen van Adam Wiltzie (Stars of the Lid, gitaar), Peter Broderick (viool), Johann Johannson (mix) en het Acme Ensemble (Grizzly Bear, Nico Muhly, Matmos, Max Richter, Hauschka), maar vooral door de prachtige uitgebalanceerde composities, de fraaie balans tussen strijkersarrangementen en piano-solo’s. Zelfs de piano kreunt hoorbaar van genot.