DANIEL LANOIS

Om te zeggen dat Daniel Lanois wel wat meegemaakt heeft, is een behoorlijk understatement. Als producer van onder andere U2 en Bob Dylan, maar ook privé, als overlever van een bijna fataal motor ongeluk. Dat laatste lijkt een zekere melancholie te hebben meegegeven aan zijn solo werk. Mooi voorbeeld was het rond zijn pedal steel opgebouwde Flesh And Machine. Dat album komt terug in de herinnering bij Player, Piano. Dit zijn ook de enige twee ingrediënten van het album, aangezien Lanois zich louter van de piano bedient. Opnieuw opvallend sferische stukken, zwaar beïnvloedt door het instrumentale werk van zijn kompaan en inspiratiebron Brian Eno. De melodieën zijn simpel maar effectief en hebben een nostalgisch karakter. Lanois etaleert zich zeker niet als virtuoos, en dit album is ook niet voor elk moment van de dag, maar biedt wel een heerlijk rustmoment om diep in weg in te zakken.