Recensie
Samen met onder andere MGMT en Vampire Weekend speelt Yeasayer in de voorhoede van een nieuwe lichting bands die uit wereldmuziek en Afrikaanse pop een fris nieuw geluid weten te distilleren. Odd Blood laat in vergelijking met het debuut een duidelijke koerswijziging horen. Daar waar All Hour Cymbals uitblonk in subtiliteit en harmonische pracht, daar laat deze opvolger een elektronisch, druk en meer ritmisch (dans)georiënteerd geluid horen. In songs als Love Me Girl, Rome en Mondegreen worden de gitaren bijna volledig verdrongen door de elektronische trukendoos. De groep geeft zelf aan dat ze met Odd Blood een album hebben gemaakt dat hun luisteraars in beweging moet brengen in plaats van ze te laten zweven. Luisterend naar de opzwepende singles Ambling Alp en O.N.E. zie je het (festival)publiek dan ook al volledig uit hun dak gaan. Het is bewonderenswaardig dat deze aanval op de dansspieren geen moment ten koste gaat van het unieke, door fraaie melodieën en inventieve instrumentatie gedomineerde bandgeluid. Laat de zomer maar komen.
