DON QUIXOTE

Een jaar na het voltooien van Also sprach Zarathustra voltooide Richard Strauss opnieuw een symfonisch gedicht, ditmaal gebaseerd op Cervantes. De verschillen zijn echter enorm. Don Quixote is niet alleen veel minder bombastisch, soms zelfs kamermuziekachtig klein, Maar net als Elgars Enigma variations opgebouwd als een serie variaties. Bovendien is het een soort dubbelconcert, waarbij de cello het tragikomische hoofdpersonages verklankt en de altviool zijn hulpje Sancho Panza. Bernard Haitink heeft dit werk al vaker opgenomen, uiteraard ook met het Concertgebouworkest. Hier schittert cellist Maximilian Hornung naast het zeer transparant klinkende Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks. Als smaakvol toetje de veel minder bekende cellosonate, een jeugdwerk van Strauss.


Strauss: Don Quixote & Cello Sonata


Maximilian Hornung (cello) Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks, Bernard Haitink

Maximilian Hornung (cello) Paul Rivinius (piano)
Play list
1 Don Quixote
Introduktion (Mäßiges Zeitmaß)
2
Thema. Don Quixote - Sancho Panza
3
Variation I. Das Abenteuer mit den Windmühlen (Gemächlich)
4
Variation II. Der Kampf gegen die Hammelherde (Kriegerisch)
5

Variation III. Gespräch zwischen Ritter und Knappe - Forderungen (Mäßiges Zeitmaß)

6
Variation IV. Das Abenteuer mit der Prozession von Büßern (Etwas breiter)
7
Variation V. Don Quixotes Waffenwache und Herzensergüsse (Sehr langsam)
8
Variation VI. Die verzauberte Dulzinea (Etwas breiter)
9
Variation VII. Der Ritt durch die Luft (Ein wenig ruhiger als vorher)
10
Variation VIII. Die Fahrt auf dem verzauberten Nachen (Gemächlich)
11

Variation IX. Der Kampf gegen die vermeintlichen Zauberer (Schnell und stürmisch)

12

Variation X. Zweikampf mit dem Ritter vom blanken Mond - Heimkehr des geschlagenen Don Quixote (Viel breiter)

13
Finale (Sehr ruhig)
14 Cello Sonata
I. Allegro con brio
15 Cello Sonata
II. Andante ma non troppo
16 Cello Sonata
III. Allegro vivo