TANGARINE

Moesten we bij hun vorige plaat Seek & Sigh nog een uitgebreide introductie doen, tegenwoordig behoort Tangarine tot de Bekende Nederlanders, niet in de laatste plaats dankzij sterke optredens als huisband van DWDD. Dat die bekendheid tot vrolijkheid stemt bewijst Move On, want daar waar voorheen een zekere tristesse in hun samenzang hing, is er nu zowaar sprake van pakkende popliedjes. Blijkbaar beseffen de broertjes Brink nu pas dat hun sound zo langzamerhand het vaderland heeft veroverd, want met de nodige verbazing wordt in Some Things Never Change en What I’m After gesteld dat er misschien veel te dromen over blijft, maar dat er ook al best veel bereikt is. En wat de klasgenoten van toen hebben gedaan is nog maar de vraag in Where Are They Now. Uiteraard is de invloed van diverse broers uit de pophistorie, Delmore, Louvin en Everly, nog steeds niet weg te denken, maar de sound is luchtiger, vrolijker en vol verwijzingen naar de klassieke rock van Dylan, The Beatles en The Byrds. Het fraaie intro van First Flight, met mooi contrast tussen de akoestische ritme gitaar en de elektrische lead is wat dat betreft tekenend. I Don’t Want To Be On The Safe Side zingen ze ook in dat nummer, en met Move On hebben ze ook een plaat gemaakt die prima in de rock traditie past, maar tegelijkertijd een gedurfde stap voorwaarts voor Tangarine is.