Hitnrun Phase 1, de eerste ‘plaat’ die Prince uitbracht via Jay-Z’s Tidal bleek zeker naar Art Official Age een flinke teleurstelling. Grotendeels gecoproduceerd door toetsenist Joshua Welton klonken de nummers geforceerd modern en daardoor gelijktijdig meteen hopeloos gedateerd. Voor Phase 2 waren de verwachtingen dan ook niet bepaald hoog, maar opmerkelijk genoeg is dit een van de beste platen van Prince in jaren. Dat komt vooral omdat his royal badness niet probeert aan te sluiten of voorop te lopen, maar het geluid van zijn beste werk uit de jaren tachtig en negentig omarmt. Van de kale funk van Stare tot jazzy ballads als When She Comes, van pure pop als Rocknroll Loveaffair (met duidelijke knipoog naar de hook van Take Me With You en de ironie van de tekstregel als ‘she believed in fairy tales and princes’) naar de machorock van Screwdriver, het is allemaal vintage Prince. De blazersarrangementen zijn ijzersterk, het statement van is Baltimore is overduidelijk en het al uit 1982 stammende Xtraloveable krijgt eindelijk een ruimere release. Hoewel er ongetwijfeld nog vele postume platen zullen volgen – we moeten er niet aan denken dan al die vaults met honderden nummers gesloten blijven – is Hitnrun Phase 2 geen dramatisch afscheid zoals Bowie’s Blackstar, maar een album dat andermaal aantoont dat Prince zeker geen relict uit de jaren tachtig is, maar ook in 2015 (toen dit album in digitale vorm op Tidal verscheen) relevante platen maakte.
