SCHANTZ, MORTEN

Morton Olson is een begenadigd, veelzijdig toetsenman uit Denemarken. Met behulp van een vrachtwagen vol keyboards, slagwerker Anton Eger (géén drummer) en saxofonist Marius Neset gaat hij loos zijn nieuwe album Godspeed. Eger lijkt op een kruising tussen Rob Verdurmen (Willem Breuker Kollektief) en Bill Bruford (Yes, King Crimson). Neset laat op de verschillende saxen die hij bespeelt een fraai Wayne Shorter-achtig geluid horen. De muziek op Godspeed grijpt terug op de gouden tijden van Weather Report en Return To Forever, maar klinkt door de gekozen bezetting transparanter en moderner dan de muziek van voornoemde jazzrockgroepen. Subtieler ook, maar niet minder virtuoos. Stemmig, in ieder geval, en dat zeker niet alleen in de ballads. In hun solo’s gaan zowel Olson als Eger zich niet te buiten aan zielloos gefreak. Godspeed is een interessant album met vele geluidskleuren, soundscapes en riffs. Escape Velocity, bijvoorbeeld, had zomaar van Robert Fripp uit zijn King Crimson-periode met Bill Bruford en Tony Levin kunnen zijn. Boeiende, soms zeer drukke en opzwepende muziek, maar altijd verrassend. Een luisteravontuur voor liefhebbers van ‘moderne jazzrock’.