Zes jaar moesten we wachten op nieuw werk van Collins, één van de grondleggers, en nog steeds belangrijke uitdrager, van de P-Funk. Hoewel de pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd is bewijst hij dat de P-Funk niet alleen springlevend is, maar ook moeiteloos de rest een stap voorblijft. Stevig gitaarwerk ligt bovenop ‘s man’s eigen pompende bas, die funkt als een bezetene, maar nooit vervaagt tot onnodig gefreak. Het aantal gasten, van wie de meeste hiphoppers, is enorm, waardoor we Bootsy’s eigen kenmerkende vocalen wel wat te weinig horen. Terwijl het enige solonummer Heaven Yes, juist bewijst dat hij uitstekend in staat dit zelf te dragen. Chuck D, Doug E Fresh en Big Daddy Kane komen allemaal eer bewijzen aan de man. In het fraaie A Salute To Bernie wordt waardig afscheid genomen van Bernie Worrell, één van de andere P-Funk pioniers, die we zelf ook nog horen. Een ijzersterk album, Bootzilla’s back!
