Bij het beluisteren van het debuutalbum val je meteen in de warme tonen van de Egyptische roots van Tamino die hij, samen met zijn Belgische roots, laat horen. Een rijk album die als zoete, diepdonkere tonen van oriëntaals Oud je zintuigen overneemt. Twaalfs nummer, zorgvuldig in volgorde op dit album gekozen door de 21-jarige zelf, nemen je mee op reis waarmee het ene nummer het andere lijkt op te volgen. Een duidelijk begin van een track, een fluwelen fade out als eind. Tamino, die zo’n 4 jaar geleden naar Amsterdam verhuisde voor zijn studie aan het conservatorium, omschrijft het album zelf als een vastgelegd document van de afgelopen drie - vier jaar, of liever gezegd van heel zijn leven dat op AMIR samengekomen is. Op een nummer als So It Goes is het Arabisch orkest gesampled die Tamino vroeg nadat hij zelf door hen benaderd was om zijn opa’s muziek ten gehore te brengen. Tamino’s gebrek aan de Arabische taal leidde tot een andere vorm van samenwerking. Een debuutalbum dat met robuuste dynamieken de identiteit van Tamino sterk neerzet. Tamino Amir wil je leren kennen.

1. Habibi
2. Sun May Shine
3. Tummy
4. Chambers
5. So It Goes
6. Indigo Night
7. Each Time
8. Verses
9. W.o.t.h.
10. Intervals
11. Persephone