DIANE, ALELA

The Pirate’s Gospel, het debuut van Alela Diane, had heel wat tijd nodig om de liefhebber van zowel traditionele als alternatieve folk over de hele wereld te bereiken, maar uiteindelijk gebeurde dat dan toch, in de loop van 2007 en 2008. Het album stamde echter al uit 2004, toen nog als een release in eigen beheer, met een iets afwijkende tracklist. Alela Diane had dus tijd genoeg om te werken aan een opvolger, hoewel ze in de tussentijd veel tourde en vorig jaar bovendien een geslaagde coverplaat uitbracht met de Headless Heroes. Wat meteen opvalt, is dat To Be Still een stuk ambitieuzer klinkt dan het kale The Pirate’s Gospel. De liedjes zijn gemiddeld behoorlijk langer en met name de viool, een slide gitaar en de fraaie tweede stem van Mariee Sioux zorgen voor een voller geluid. Voor wie viel voor de eenvoud van het debuut zal dat wellicht wennen zijn, voor de uit Neveda City afkomstige Alela zelf is het een goede en logische stap. Met To Be Still bewijst ze namelijk dat ze veel meer in haar mars heeft dan haar debuut – hoe uniek en mooi ook – deed vermoeden. Het interessante is dat ze in tegenstelling tot haar plaatsgenote Joanna Newsom op deze tweede plaat juist veel traditioneler is gaan klinken. Freakfolk kun je dit echt niet meer noemen. Alela Diane grijpt namelijk nadrukkelijk terug op zowel de Amerikaanse als de Britse folk van eind jaren ’60, begin jaren ’70. To Be Still heeft ee n aantal draaibeurten nodig, maar openbaart zich dan als een bijzonder mooie plaat.