Godfather van het minimalisme, toch heeft Reich verrassend weinig strijkkwartetten voortgebracht, en dan ook nog relatief laat in zijn carrière. Het eerste stamt pas uit 1988, het laatste uit 2020. Twee daarvan hebben grote bekendheid: Different Trains (over de holocaust) en WTC 9/11. Reich paste daar een methode toe die nog teruggrijpt op zijn allereerste werken, denk It's Gonna Rain. Samples van menselijke stemmen leiden melodie en ritme, de strijkers zorgen voor de harmonieuze inbedding, met die zeer herkenbare Reich-toets. In Triple Quartet zijn alleen de strijkers aan het woord, maar het is daardoor zeker niet minder krachtig. Het Mivos Quartet, bijgestaan door de meester zelf, dompelt zich compromisloos onder. Geen wonder, de vier hebben zich de afgelopen jaren voorbeeldig geprofileerd als de stem van de toekomst.
