TRANSATLANTIC

Dit zou wel eens het afscheid kunnen zijn van dé supergroep van het prog rock genre. De heren zelf zinspelen erop in diverse publicaties. Niet dat ze niet meer door één deur kunnen, in tegendeel, maar de intervallen tussen het maken van platen en tournees, zijn meestal – noodgedwongen - vijf tot acht jaar lang en Neal Morse, Pete Trewavas, Mike Portnoy en Roine Stolt zijn inmiddels mannen op leeftijd. Ze kunnen simpelweg niet garanderen of ze een eventueel volgend toekomstig project van Transatlantic nog kunnen opbrengen. Niet vergeten mag worden dat Transatlantic bepaald niet hun enige band is. En dat de twee Amerikanen, de Zweed en de Schot telkens de oceaan moeten oversteken om bij elkaar te komen. Welnu, als dit lijvige live-document de zwanenzang is van Transatlantic dan is het een ronduit formidabel afscheid. Want The Final Flight, opgenomen in Frankrijk, staat in alle opzichten als een huis en is in veel gevallen een verbetering ten opzichte van de studio-uitvoeringen. Hoofdmoot is The Absolute Universe dat al tot ons kwam in een korte versie, een lange versie en op blu-ray en nu dus in een vierde zeer spectaculaire en uiterst sfeervolle live uitvoering. Dan ben je anderhalf uur verder maar nog pas halverwege. Op het programma staan verder nog onder meer The Whirlwind en een echt fantastische medley. Weer anderhalf uur later, is het happen naar adem. Het is bijna te veel van het goede. Opnieuw zorgt Transatlantic, op het podium bijgestaan door Ted Leonard, voor een lange reis naar de prog rock hemel. Misschien wel The Final Flight. Laten we een traantje wegpinken.