DRESSED LIKE BOYS

‘I only hate myself when I fuck things up. I only fuck things up, when I hate myself. And I hate myself, all the time.’ Dat was een van de eerste kennismakingen met de band DIRK. Zanger Jelle Denturck speelde bas, zong en schreef de teksten van songs als Fuckup, Sick ’n Tired, Waste, I Can’t Sleep en My Dog’s Dead. DIRK. was een heerlijk noisy bandje. Jelle zat niet altijd lekker in zijn vel en uitte dat in krachtige slogans en pamfletteksten. Die handelden niet direct over zijn geaardheid, daarvoor vond hij DIRK. niet de juiste plek om over te schrijven. Hij was overigens al veel eerder uit de kast gekomen, maar er ook weer een tijdje in teruggekropen. Maar nu is hij los. De aanleiding: Pride, een liedje over gaybashing. Eerst een hele lap tekst, pas later kwam de muziek. Hé, zo kon het dus ook. Jelle kroop achter de piano en nam de tijd om al zijn zinvolle woorden van prachtige melodieën te voorzien. Soms past er zelfs koorzang bij. Het werden diepgaande liedjes, over zijn grote liefde, zijn geboortedorp, het queer-icoon Jaouad, een multidisciplinaire Antwerpse kunstenaar met Marokkaanse wortels als kleurrijk kruispunt van identiteiten. In een van de sleutelsongs, Stonewall Riots Forever, draait het om de gay bar in New York die na drie dagen angry and sleepless nights in 1969 een soort bedevaartsoort voor queers werd, en waar de herdenking van de rellen een jaar later aldaar gezien mag worden als startpunt van de Gay Prides over de hele wereld. De aanleidingen blijven triest, maar wat is het goed dat Denturck nu het album maakte dat hij simpelweg moest maken. Niet alleen omdat er helaas weer steeds meer conservatieve gedachten de kop op steken onder radicale leiders in de huidige tijd, maar ook gewoon omdat een op het eerste gehoor simpel maar melodieus zo prachtig liedje als Our Part Of Town gewoon ontroerend mooi en tijdloos is. Jelle Denturck is een muzikaal fenomeen. WILLEM JONGENEELEN