Recensie
Het heeft even geduurd voordat de nog altijd traditionele metalscene Lorna Shore volledig omarmde, maar sinds het beukende Pain Remains uit 2022 en de intrede van zanger Wil Ramos, is de liefde beklonken en de band ingelijfd. Binnen het kolkende subgenre death-/metalcore heeft Lorna Shore zich ontpopt tot vaandeldrager die vooral jonge metalheads aanspreekt. Het nieuwe album I Feel The Everblack Festering Within Me zal de grootte van Lorna Shore doen aanzwellen tot monsterlijke grootte. Het nieuwe materiaal is veelal chaotisch gelaagd en draait als een duivelse, steeds versnellende digitale superstorm om het ratelende oog van drummer Austin Archey en de angstaanjagende en opgezwollen grunt van Wil Ramos. Gitaarsynthesizers zorgen voor een apocalyptische, desolate sfeer en de duizelingwekkende breakdowns klinken als klappen van een vurende raketinstallatie. Het gitaarduo De Micco en O'Connor beneemt je regelmatig de adem met flitsende solo's en vingervlugge thrashriffs. I Feel The Everblack Festering Within Me zal iedereen die ernaar luistert omverblazen en infecteren. (Menno Valk)
Tracks
Disc 1
1. I Skogsfruns Famn
2. Lögrinns Värn
3. En Blodvittneskrans
4. Rodhins Hav
5. Till Gudars Följe
6. En Nidings Dad
7. Hör Mitt Kall
8. I Runor Ristades Orden
9. Skild Fran Hugen
10. Likgökens Fest
11. Edsvuren
12. Ofredsfylgjor
