BOWIE, DAVID

Sinds Jezus’ zelfverkozen Hemelvaart, was er niemand meer die zo magistraal zijn eigen heengaan orkestreerde, als David Bowie begin januari 2016. De gevolgen van zijn ziekte hield hij aardig privé - hij wist dat zijn einde naderde - terwijl hij ondertussen gewoon door beukte op de planken met zijn musical Lazarus. Achter de schermen werkte hij in de grootste stilte aan zijn eigen epitaaf, het majestueuze Blackstar. Zijn einde, maar ook een nieuwe begin. Als een ster op sterven na dood, die ooit schitterde maar nu is gedoofd, zonder zijn oude vorm te verliezen. Wat hij heeft betekend, zal nooit vergeten worden. Tien jaar na de stille opnames van Blackstar (en de companion piece No Plan) is het tijd voor de laatste Boxset der Bowiestiek; pak en beet de laatste vijftien jaar van een loopbaan die te vaak vooral wordt gelauwerd om de glamoureuze jaren zeventig. In het laatste kwart van zijn bestaan, maakte de stervende ster nog
een aantal flinke wedergeboortes mee, die stuk voor stuk kunstwerken zijn. Zoals alleen de grootste kunnen, hoor je op Heathen (2002) na elektronische avonturen in de 90s ineens weer een punky, rocky, dubby en broody Bowie. Reality (2003), de laatste waarmee hij zou toeren, deed daar nog een schepje bovenop, waarna het ruim een decennium stil bleef en het magnum opus Blackstar zonder aankondiging aan de wereld werd gepresenteerd. Hoe vul je dan 13 cd’s of 18 lp’s? De boxset zit bordevol verrassingen waar fans naar hunkeren, zoals een nooit eerder officieel uitgebrachte gigaset op het Montreux Jazz Festival en een aantal schijven demo’s, remixes en voorheen digitalonly’s. Voer voor de fans! (Stef Mul)

David Bowie’s I Can’t Give Everything Away (2002–2016) is the sixth entry in a series of career-spanning box sets beginning in 1969. Named after the closing track of his final studio album ★ (Blackstar), this instalment explores the final phase of his recording life.

The collection features newly remastered versions of albums from the era (excluding ★ and No Plan), overseen by long-time collaborator Tony Visconti. Exclusive to the set are two compilations: a 2002 performance at the Montreux Jazz Festival, including a near-complete run-through of the seminal Low, and Re:Call 6, a 41-track anthology of B-sides, alternative versions, soundtrack cuts and rarities, with several tracks making their vinyl debut.

Also included is a book of archival material—unseen lyrics, drawings, and notes by Bowie himself—alongside photographs by Sukita, Jimmy King, Frank W. Ockenfels 3, Markus Klinko, Mark ‘Blammo’ Adams and others. The book also features memorabilia, technical annotations from Visconti, and design notes by Jonathan Barnbrook.