VEILS

Sit Down By The Fire, de opener van het derde album van The Veils begeeft zich ergens tussen een ballad en een rocksong. Mooi, poëtisch en stuwend. ‘There aint no way to get what I want,’ zingt de excentrieke Finn Andrews. Ook in het titelnummer is hij in mineur. De woorden ’I have no faith in my heart’ worden door niet meer dan piano en bas ondersteund. Nee, het leven van een Andrews is niet gemakkelijk. Maar wie ooit twijfelde aan de oprechtheid van de zanger, zal snel overtuigt zijn. Andrews, nog maar vijfentwintig lentes jong, bewijst op prachtige wijze dat er een overtreffende trap is na het veel geprezen Nux Vomica. Vol sentiment pakt hij de luisteraar bij de keel met ongepolijst werk. In Larkspur combineert hij romantiek en hectiek door zich van zijn meest emotionele kant te laten horen. The Veils, eigenlijk Finn Andrews met band, levert met Sun Gangs een meesterwerk af dat zich in tegenstelling tot zijn voorganger meer op rock richt dan op folk. Als er een rijtje Nick Cave, Jeff Buckley, 16 Horsepower bestond, dan zou The Veils hier perfect in passen.