De arty hiphop van APC deed in het begin van dit decennium vele wenkbrauwen fronsen, de mijne incluis. Ik vond hun muziek net wat te gezocht en hun raps pseudo-poetisch en hakkelig. Toch gunde ik het viertal mijn oor en beetje bij beetje vond het eigenaardige geluid zijn plek. Deze gasten waren gewoon te ver voor hun tijd. Warp begreep het, tekende de New Yorkers en bracht het futuristische Arrythmia uit, een ondergrondse Anti-Pop Consortium heeft buiten de hiphopgemeenschap altijd meer waardering gekregen dan er binnen en dat zal met het op Big Dada verschenen Fluorescent Black, de eerste cd sinds 2003, vast niet veranderen. Wederom slagen ze er in om buitenaards te klinken. Spacey beats en bleeps, onnavolgbare raps en productionele trucs maken dit meer een album voor de IDM-liefhebber dan voor de huidige rapfan. Serieuze muziekliefhebbers gaan terecht weglopen met deze ontoegankelijke, maar uiterst boeiende plaat. Meesterlijk!
