Het ambitieuze project om van alle staten van de VS een album te maken heeft Sufjan Stevens allang vaarwel gezegd. Sterker, er gingen zelfs geruchten dat Stevens er helemaal mee op zou houden. Gelukkig is dat niet waar en na de dubbele worp van The BQE en Run Rabbit Run, twee wat moeilijk te verstouwen albums met instrumentaal werk, is er nu een echt nieuw album uit. Wie ook betoverd werd door de sfeer van Michigan en Illinois zal even moeten wennen aan het geluid van The Age Of Adz. Stevens kiest voor meer experiment en dat luistert niet overal even makkelijk weg. Neem bijvoorbeeld opener Futile Devices dat nog herkenbaar is, maar opgevolgd wordt door het overdonderende Too Much dat vol elektronica en drummachines zit. Om nog maar te zwijgen over het 25 minuten durende epos en afsluitende Impossible Soul. Hier is een genie aan het werk dat zich niet laat leiden door hokjes, grenzen of stijlen. Sufjan haalt alles uit de kast en laat je met open mond achter. Geen makkelijke plaat, maar wel uiterst briljant.
