Rory’s nieuwe album is een eerbetoon aan bluesman Mississippi Fred McDowell. Het is het derde album gewijd aan wat Rory haar mentors noemt, eerder vielen Robert Johnson en Son House die eer te beurt. Probeerde ze op The Lady And Mr. Johnson nog zo getrouw mogelijk in ‘s mans stijl te spelen, met dit album veroorlooft Rory zich de meeste vrijheid. Zo brengt ze met haar sublieme gitaarspel de nodige verfraaiingen aan in de McDowell covers die ze heeft uitgekozen. Daarnaast bevat het album vier eigen songs, waarin Rory verhaalt van haar ontmoeting met de blueslegende, op 15-jarige leeftijd. Daarmee is het ook het meest creatieve album in deze reeks geworden, want Rory mag zich zelf inmiddels ook al jaren rekenen tot de blues-elite. Het getuigt van Rory’s klasse dat ze de geest van McDowell uitgebreid de kans geeft zich hier te manifesteren, zonder dat haar artistieke visie daarbij inboet. Een meer dan waardig eerbetoon.
