Kurt Wagner zei na de dood van vriend en collega Vic Chesnutt de muziek voor even vaarwel en verkoos het schilderen als uitlaatklep. Toen producer en voormalig bandlid Mark Nevers hem belde om te zeggen dat hij een paar mooie ideeën had voor een nieuwe Lambchop-plaat, realiseerde Wagner dat de band zich nog wel een album kon permitteren. Mr. M werd in tegenstelling tot diens voorgangers dan ook een echte studioplaat, dit in plaats van de ongebreidelde knusheid van het live inspelen met de hele band. Opvallend is dan ook dat dankzij de zorgvuldig gearrangeerde vioolpartijen, Lambchop nog even warmhartig uit de hoek komt, zij het wel met een twist. De zelfbenoemde psycho-Sinatra sound grijpt de luisteraar al bij de eerste tonen van het zwaar aangezette If Not I'll Just Die of het treffende Gone Tomorrow, maar Nevers laat dit het geluid van Lambchop aanvullen, zonder schade te berokkenen.
