Wat wij plattelanders vroeger uitschreeuwden als we ergens een stel rockers zagen optreden? Als de gitaarriffs ons werkelijk tegemoet knapten? Als die mannen of vrouwen letterlijk speelden tot hun vingers bloedden en zongen tot hun stemmen rauw en schor werden? Wel, dan spraken wij vol ontzag: donders, wa-knapp’m! Zo iets dergelijks zou ik trouwens nooit en te nimmer over Wallace Vanborn zeggen. Die mannen uit het Belgische Gent zouden namelijk niet begrijpen waar ik het over had.
Toch zou ik geïnteresseerden zeker en vast wél iets vertellen over de messcherpe stonerrockriffs, hooks en heerlijke refreinen die dit illustere trio laat horen op hun buitengewoon sexy tweede plaat Lions, Liars, Guns & God. Tevens zou ik een ieder volgaarne willen informeren over de bijbehorende dijk van een rockstem die het midden houdt tussen Danko Jones, Dave Wyndorf en Ruben Block. De band persoonlijk zou ik willen toeroepen met gans mijn rock ’n rollhart en met alle vuigheid die ik in me heb… Awel! Gij bangelijke pletwalsers der heilige rockdrievuldigheid! Godmiljaar, u is goe bezig! Wa’ ne beêstig album!
