JOHN, ELTON

Naast het samenwerkingsverband met Leon Russell The Union brengt Elton John met The Diving Board zijn vierde studioplaat uit sinds zijn wederopstanding Songs From The Westcoast. Opnieuw is de kwaliteit zeer hoog en het lijkt er op dat de millenniumwisseling voor Elton wonderen gedaan heeft. Opvallend aan The Diving Board is de ingetogen benadering van de nummers. De piano voert de boventoon en de rest van de begeleiding wordt spaarzaam uitgevoerd. De productie van T-Bone Burnett doet wat dat betreft de rest. Elton lijkt zelf ook kritischer op zijn werk, iets dat tot uiting komt in het feit dat de plaat bijna een jaar vertraging opgelopen heeft door het herschrijven van een aantal stukken. De wachttijd was het waar aangezien het juweeltjes oplevert als My Quicksand en Voyeur. Het enige nadeel is het ontbreken van een echt up-tempo nummer. Dit was voor de voor de afwisseling goed geweest, The Diving Board was dan een meesterwerkje geweest. Elton blijkt het nog steeds in zich te hebben.