Geen reünie van de gelijknamige Amerikaanse emoband, maar het geesteskind van Craig Walker, die voorheen deel uit maakte van het Britse Archive. Met hulp van drie Parijzenaren maakte hij als Mineral het ambitieuze en zeer afwisselende Plastic Ekphrastic, waarop het
beste van de Franse electropop (Air, Daft Punk) wordt gecombineerd met een breed scala aan andere elektronische stijlen. Zo is Stone pure club dance, 1989 een mooi eerbetoon aan de eighties, en neigen andere nummers naar chillwave. Speciale vermelding verdient
zangeres S. Armelle, die er met de eveneens zingende Walker voor zorgt dat het sterke en erg leuke Plastic Ekphrastic ondanks alle stijlen toch als één geheel klinkt. Aanrader!
