CURE

Met The Head On The Door uit 1985 toonde zelfs The Cure aan niet helemaal immuun te zijn voor andere muziek uit jaren tachtig en maakte een geslaagde sprong richting een poppier geluid. De productie is een stuk verfijnder: de complexere en meerlaagse instrumentatie wordt moeiteloos in een helderder geluid verpakt. Ook klinken de songs een stuk opgewekter dan voorheen. Voor sommige fans van het eerste uur een aanleiding om af te haken. Die werden echter ruimschoots gecompenseerd door de schare vleermuizen die in grote getale de band ontdekte. De singles van The Head On The Door introduceerden The Cure ook nadrukkelijk als visuele band: de innovatieve videoclips van Inbetween Days en Close To Me waren destijds niet van de buis te branden.