FLOATING POINTS

Op Crush keert electronica-artiest Floating Points naar eigen zeggen terug naar zijn roots in het UK Bass-genre. Op zijn vorige plaat had hij middels een drummer, gitarist en strijkerssectie een eigen, jazzy geluid gecreëerd, maar voor Crush is hij weer in z’n eentje aan de slag gegaan met onder andere modulaire synthesizers. Het geeft hem de ruimte om meer met ritme te experimenteren, iets waar op Crush de nadruk op ligt. Het wat abstractere elektronische geluid maakt de plaat moeilijker om in te komen, maar geeft bij vaker luisteren wel zijn schoonheid prijs. Floating Points bouwt zijn composities fraai op, met oog voor detail. LesAlpx springt er meteen uit: het voortstuwende ritme contrasteert mooi met de dromerige synths en drijft het nummer naar een climax. Ook experimenteert Floating Points met de afwezigheid van percussie in een aantal verstilde stukken die het album een prettige dynamiek geven.