gratis-verzending vanaf 75,- of afhalen in de winkels van Concerto en Plato voor 16:00 besteld morgen in huis Winkels Service

Recensie

INDIE ONLY BLACK/BRONZE SWIRL VINYL

‘Geen jaar compleet zonder een archiefuitgave van The Rolling Stones, dus laten we deze maar vroeg in het jaar doen.’ Zo ongeveer moet de gedachtegang van de platenmaatschappij zijn geweest om weer een liveplaat uit te brengen. Ditmaal is het een concert dat opgenomen is in het Wiltern Theatre in Los Angeles in november 2002. De Licks-tour was in volle gang en The Rolling Stones deden ook enkele kleinere, intiemere concerten. Dit Wiltern-concert is er daar een van.

De setlist is een erg aangename. Natuurlijk worden tijdens de diverse tournees van The Stones klassiekers als Start Me Up, Jumpin’ Jack Flash, Tumbeling Dice en Brown Sugar met regelmaat gespeeld.

Daar kan je iets van vinden, maar het is ook wel begrijpelijk. Het zijn dan ook de wat minder voor de hand liggende nummers, die hier de aandacht trekken. Neighbours zat begin jaren tachtig nog wel eens in de setlist en voor Hand Of Fate en Stray Cat Blues, moeten we zelfs nog veel verder terug. Het geweldige Can’t You Hear Me Knocking? Slechts één keer in 1971! Dance (Part 1) en Thru And Thru zijn exclusief voor deze tour.

De begintijd van The Stones, dat dan nog erg veel bluescovers speelt, wordt niet vergeten. Er is plek voor That's How Strong My Love Is en Everybody Needs Somebody die beide midden jaren zestig al in de ijskast gezet werden. De laatste wordt van stal gehaald om Solomon Burke, die het voorprogramma verzorgde, even op het podium te halen en in het welverdiende zonnetje te zetten.

Een aantal van deze bijzondere nummers waren eerder terug te vinden in het acht maanden later opgenomen ‘Olympia, Parijs’-gedeelte van de destijds nogal prijzige Four Flicks-DVD-box uit 2003, maar deze Wiltern-uitgave heeft mijn voorkeur. Het beeldmateriaal hier is intiem en fraai gefilmd en heeft een mooie beeld- en geluidsmix. Jagger maakt overigens zijn rol als frontman volledig waar: energiek, charismatisch en de ringmaster. Je wordt overigens een beetje melancholisch als je Charlie Watts geweldig ziet drummen.

Al met al is dit dan ook een bijzonder fraaie uitgave, waar genoeg plezier aan te beleven valt. Waar de stadionconcerten nog wel eens op elkaar lijken, is dit intieme optreden daadwerkelijk een prachtige toevoeging aan de toch al rijke canon van The Rolling Stones. (Hermen Dijkstra)
Door Redactie op

nieuwsbrief