HAWLEY, RICHARD

Voor de muziek van Richard Hawley – de singer-songwriter/gitarist uit de industrie- én muziekstad Sheffield noteert zijn tiende album – kan je alleen maar je hoed afnemen. Het is een gepaste geste op het serene, dromerige en bij vlagen prachtig melancholische stemgeluid, waarbij zich allerlei vergelijkingen opdringen, van Frank Sinatra (vooral die van Watertown) en Roy Orbison tot Elvis Presley. Dat zijn niet de minsten natuurlijk, zij het dat Hawley zich meer op het pad van de americana beweegt – en ‘gewoon’ uit Engeland komt. Nee, het is nauwelijks meer voor te stellen dat deze timide zanger ooit de gitarist was in de superhippe jarennegentig-britpopband Pulp van Jarvis Cocker. Op deze plaat toont Hawley vernieuwingsdrang, met nummers die meer in lijn lijken te staan van het nummer dat hij voor de hitserie Peaky Blinders schreef. Maar niet gevreesd: de croonende romanticus is ook nog aanwezig. Wel je mooiste hoed trouwens. (Cees Visser)