SOMERVILLE, MARIA

LP - Limited Edition Clear Vinyl + Black Vinyl 7'' Single.

Voor haar tweede album, getiteld Luster, keerde de eigenzinnige Ierse artiest Maria Somerville terug naar haar geboorteplaats Connemara. Omringd door bergen, grenzend aan een van de grootste meren van Ierland. Een stille plek. En dat kon ze wel even gebruiken na een aantal drukke jaren in Dublin. Het is geen wonder dat Luster uiteindelijk gecalculeerd en rustig klinkt. Zelfverzekerder dan haar debuutalbum All My People, ook. Ze zingt erover op de dromerige ambient poptrack Trip, die zelfs wat vlaagjes traditionele Ierse muziek bevat: ‘I can see more clearly than I could before. I know now what’s true for me.’ Haar zelfverzekerdheid schijnt door op de rest van het album. Van de slome shoegazetracks met wat luidere gitaren en dikke baslijnen tot de net zo slome nostalgische droompopliedjes die maar na blijven galmen. Ze plaatst haar rustige en dweperige zang op unieke manier op geduldige ambient soundscapes. Het heeft daardoor een soort mistige en hypnotiserende kwaliteit, alles wat Maria Somerville aanraakt. Een beetje Grouper-esque, als je dan toch een vergelijking moet maken. Maar bovenal is haar muziek heel eigen, misschien iets wat je alleen kan maken als je weet hoe het voelt om te leven in een groen, afgelegen landschap als Connemara. (Daan van Eck)

INTERVIEW
In het midden van een lange tour door Europa vertelt de Ierse artiest Maria Somerville vanuit een AirBnB in Londen over heimwee naar thuis. Ze staat op het punt om voor het eerst in haar leven te vertrekken naar Amerika om daar shows te spelen, en is al bijna een half jaar niet in Connemara geweest. De plaats waar ze opgroeide, waar alles groen is, de bergen hoog zijn en het water blauwer is dan waar in Ierland dan ook. Bovenal is het een oase van rust waar ze na een korte periode in Dublin naar terugkeerde, om hier te werken aan haar tweede album: Luster. Een ambient popalbum net zo dromerig, mooi en rustgevend als het gebied waar het ontstond. (Door: Daan van Eck)

Je bent al meer dan een maand aan het touren en je hebt ook nog een maandje te gaan, hoe voel je je te midden van al deze drukte?
‘Ik ben opvallend genoeg een stuk minder moe dan ik van tevoren had verwacht. Vorige week speelde ik mijn laatste show op het Europese vasteland, dat voelt nu ook als een soort afgesloten hoofdstuk. Op naar de andere delen van de wereld! Dat geeft me weer wat energie.’

Mis je thuis?
‘Eerlijk gezegd… Nee, niet echt. Ik voel vooral een euforisch gevoel omdat ik continu shows kan spelen. Het is daarnaast ook gewoon zo druk dat ik niet eens tijd heb om na te denken over thuis. Nee joh. Vandaag is een prachtige dag in het centrum van Londen, vorige week kon ik genieten van de zon in Amsterdam. Ik zou wel gek zijn als ik dan heimwee zou hebben naar Ierland.’

Midden in je tour kwam je eerste album in zes jaar tijd uit. Heb je daar wel bij stil kunnen staan?
‘Nee! Echt heel stom eigenlijk. Elke avond speel ik de liedjes, maar dat ze onderdeel zijn van een geheel dat nu gedeeld is met de wereld, heb ik eigenlijk nog helemaal niet door. Komende week heb ik vijf dagen vrij, voordat ik vertrek naar Amerika. Misschien is het dan tijd om er even bij stil te staan, haha.’


Je album kwam tot stand nadat je terugkeerde naar de regio waar je opgroeide: Connemara. Wat kan je me vertellen over Connemara?
‘Ah, zoveel. Het is een grote opeenvolging van mooie landschappen. Ik woonde zelf dichtbij een heel groot meer, dus al het groen werd afgewisseld met blauw. Er zijn veel bergen, veel stenen muren van vroeger. Het voelt er allemaal heel sereen, min of meer onaangetast door de mens.’

Oscar Wilde roemde de ‘savage beauty’ van het gebied. Wat denk je dat hij daarmee bedoelde?
‘Het is moeilijk uit te leggen. Connemara is heel veelzijdig. Het voelt ook alsof het gebied enorm kan veranderen per seizoen. Van heel sereen naar heel wild. Hoge golven tegen de grenzen van het gebied, lastig begaanbare terreinen. Zoiets, misschien, als je het letterlijk zou nemen. Maar ik denk dat het meer een gevoel is, de energie van Connemara, waar hij op doelde.’

Het is ook de energie van Connemara die ervoor zorgde dat Luster ontstond, toch?
‘Zeker. Ik had net een aantal jaar in Dublin gewoond. Heel druk. Daar maakte ik ook muziek, maar dan veel meer DIY, kleine projectjes met andere artiesten. Tijdens de pandemie keerde ik terug naar Connemara. Ik was toe aan extra rust, plus het is een stuk goedkoper om te wonen. Ik kon daar in alle rust Luster uitwerken, zonder de dagelijkse stress die ik in Dublin wel voelde.’

Wat maakte Connemara zo’n fijne plek om je album op te nemen?
‘Het voelde alsof de tijd veel langzamer ging en dat heb ik soms even nodig. Ik had naar mijn gevoel alle tijd om mijn ideeën rustig te creëren en uit te werken. Plus, ik heb daar veel vrienden. Olan Monk bijvoorbeeld, een artiest die ook heeft meegewerkt aan het album. En Roísín Berkeley, die de harp speelt. Ik heb fantastische herinneringen aan de eerste zomer daar. Zwemmen, wandelen, omringd zijn door vrienden, en in de tussentijd werken aan Luster. Wat een fijne periode was dat.’

Het dromerige en rustgevende gevoel van Luster, is dat te danken aan de omgeving waar je je in bevond?
‘Ja, enorm. Niet eens per se bewust, maar als je dagen zo rustig zijn gaat de muziek ook automatisch rustiger klinken, denk ik. Als ik de muziek had gemaakt in Dublin had het waarschijnlijk wat heftiger geklonken, haha. En niet eens per se qua sound, maar Connemara had ook invloed op de teksten en thema’s. Sommige liedjes gaan over natuur, ik maak referenties naar water, dat is allemaal beïnvloed door de omgeving. En het was een gewoonte voor me om met de locals te praten, die gesprekken hebben ook enorme invloed gehad op de manier waarop ik schreef in die periode.’

In hoeverre is het album geworteld in Ierse tradities?
‘Haha, ik zou graag zeggen van wel, maar ik moet daar mee oppassen. De echte traditionalisten in Ierland zouden me komen opzoeken als ik zou zeggen dat het een traditioneel Iers album is. Dus in die zin, nee. Al heb ik me duidelijk laten inspireren door de omgeving en door Ierse collega’s. Je hoort op Luster ook wel een beetje my bloody valentine, bijvoorbeeld, en ik probeerde op sommige tracks wat anders met mijn stem. Ik was geïnspireerd door Ierse keelzangers. Dus… het veiligere antwoord is: het is meer een liefdesbrief naar Ierland, naar Connemara. Een terugkeer naar mijn favoriete plek in de wereld.’

In de zomer heb je eindelijk weer wat vrije tijd, hoe ga je het spenderen?
‘Uitrusten!!! Het is grappig, want ik zou het momenteel helemaal prima vinden om door te gaan met touren. Ik zit er zo midden in qua energie. Maar het gaat fijn zijn om wat vrije tijd te hebben, inderdaad. Ik ga niet veel spannends doen. Chillen en proberen wat nieuwe muziek te schrijven, misschien. Oh, en bovenal moet ik even gaan beseffen dat Luster daadwerkelijk uit is nu.’