SUPERSISTER

Eh..., de oudere jongeren onder ons, Stichting Morekop generatie, mogen nu even door scrollen, verder swipen (zwiepen) of de pagina omslaan. Dit handelt over nu, anno 2025 en is gericht aan degenen onder ons die open oren hebben en geïnteresseerd zijn in goeie muziek. Dit is natuurlijk 'n knipoog:-)

SuperMister Robert Jan Stips komt 55 jaar na de eerste met een sterk verfrissend nieuwe 'Nancy' die hij schreef en produceerde. In zijn eigen woorden: "Het is natuurlijk best wel een soort van risico als je zoiets gaat doen als wat je in de stijl van vijftig jaar geleden deed. Het kan iets ranzigs hebben. Maar het is vrij schone muziek die wij spelen". Het toont z'n scherpte, bewust bezig zijn met wat hij doet.
Het is een eigentijds album geworden wat ook refereert aan de ‘psychedelica’ waar de oorspronkelijke band eind zestiger jaren mee voor de dag kwam met die geheel eigen kenmerkende stijl die het schoolbandje in zich had.
Er is door iemand geopperd, het is mij ontschoten wie, dat Stips 'zuurstof met zich meebrengt'; dat is echt een rake typering, ook voor dit album. Het klinkt modern, tijdloos, eigen en speels.      170
Nancy mag het misschien dan wel niet weten, ik weet het wel. Zonder meer Blij met wat deze man voor het voetlicht brengt. Applaus!
Far out man, daar valt niet tegenop te blowen......

Als laatste raad ik iedereen van harte aan de Tovenaar van de Nederpop (Uur van de Wolf/NTR) te kijken.
Geeft een goed inzicht in 'smans levenswijze, visie en drijfveren. (Paul Maas)

GEZIEN
Supersister – P60, Amstelveen, vrijdag 18 april 2025
Première avond van Supersister 's clubtour n.a.v. het uitkomen van hun nieuwe album "Nancy Never Knew" en ik zeg het hier maar gelijk; het was ronduit verrassend en goed. Supersister schreef vanaf eind jaren ‘60 popgeschiedenis met hun innovatieve en progressieve rock, of was het pop? Het was duidelijk iets anders en zij oogsten veel roem, applaus en internationale waardering. Inmiddels 55 jaar later is de band 'gereduceerd' tot een trio (Léon Klaasse drums, Rinus Gerritsen bas en SuperMister Robert Jan Stips toetsen, noch immer een band van importantie met een heerlijk verfrissende kijk op muziek.

Het is tevens de dag dat de vinylversie het licht ziet waarvan een aantal tracks door de set heen worden gepresenteerd en live een verrassend sterke uitvoering krijgen. Met name het tweeluik Out of the Darkness, Into the Moving Light die Stips als "hoogmis" aankondigt krijgt een wervelende (in vergelijking met het album) uitvoering die meandert van een psychedelisch kijkje terug van 'Vroegâh' naar 'n frisse sprankelende duik in het nu. Fris want het klinkt allemaal heerlijk zuiver en mooi en avontuurlijk. De drie ras muzikanten zijn duidelijk op elkaar ingespeeld maar evenzogoed ook aan elkaar gewaagd. Zelfs de bas en drumsolo's passen perfect in het geheel. Het tekent het professionalisme van de groepsleden om op deze originele wijze de muziek live, eh beter gezegd, levend voor het voetlicht te brengen. Wat een verademing. Het is pertinent geen nostalgische trip, natuurlijk krijgen de hits aandacht maar in z'n geheel is het muziek die met beide benen in het hier&nu staat. In het spel van SuperMister Stips hoor je hele flarden inspiratie uit de muziekgeschiedenis de revue passeren en ook ongekend goed hoe hij sferisch varieert in tempi, stijl en intonatie. Ongelofelijk. Stips' anekdotes tussendoor zijn al even verfrissend en komisch. Dat was met recht 'n Goede vrijdag avond. Grasnapolsky, Guess Who, Transition, Rewire, Moers Festival, durf het aan en sla uw slag .... (Paul Maas)