DANIEL, JESSE

‘Listen up folks to a story I’ll tell / About a stream called Love Creek that leads straight down to hell.’ Met die woorden begint de Californische countryprins Jesse Daniel The Ballad Of Love Creek, het zwaartepunt van zijn zelfgeproduceerde vijfde studioplaat.

De bezongen kreek stroomt door Ben Lomond, de plaats waar hij opgroeide, en mondt uit in de San Lorenzo River. Tijdens de overstromingen van 1982 kwamen in dit gebied tien mensen om het leven. ‘The mountain gave way to a terrible slide / Men, women and children lay buried alive.’ Op Son Of The San Lorenzo heeft Jesse de honkytonker grotendeels plaatsgemaakt voor Jesse de singer-songwriter. Ironisch genoeg is het zeer persoonlijke album niet zozeer geworteld in Californië als wel in Nashville. Daniel nam het op in ‘Music City’ en het bezit de sound van die stad. In plaats van stekelige gitaren en een harde backbeat krijgen we soulkoortjes, gospelachtige gesproken passages en mondharmonicaspel van veteraan Charlie McCoy voorgeschoteld. De stijlbreuk zorgt ervoor dat Daniel klinkt als zoveel anderen, en dat is jammer. Ondanks zijn evidente vakmanschap is Son Of The San Lorenzo een stapje in de verkeerde richting. - OOR