VELVET UNDERGROUND

Regisseur Todd Haynes was een zekere mate van avant-garde, melodrama en queerness niet vreemd. Neem zijn keuze om Cate Blanchett te casten als Bob Dylan. Daarmee was hij mogelijk de ideale man om een film te maken over de groep die zich luidkeels pal tegenover de mainstream plaatste. Hier focust hij zich niet op de Original Transformer, Reed, maar verbeeldt hij de groep als de binnenstadse kunstgalerij
die het in essentie is. A la Andy Warhol gooide hij interviews, livebeelden en zelden vertoonde kijkjes achter de schermen in The Factory in een split-screen (denk aan Warhols eigen Chelsea Girls). Dat creëert genoeg speeltijd en ruimte voor alle leden en hun inspiraties. De dubbelelpee die bij de film hoort kent daardoor ook een bijzondere tracklist, met een stokoude opname van The Primitives (een piepjonge Reed en Cale) en Nico’s Chelsea Girls als prachtige centerpieces. Maar let op het nummer van Bo Diddley, op wiens ritmiek drummer Maureen Moe Tucker haar ongewone baseerde.
Of wat te denken van doo-wopper Nolan Strong met zijn The Diablos, die een groot voorbeeld was voor de jonge Lou. Ook het allesomvattende Sister Ray krijgt een plek. Een verzamelaar die nieuwe en oude fans niet mogen laten liggen! (Stef Mul)