BOWL
THE RUDE INTERUPTION OF FEAR
Releasedatum: 10-05-2025
Herkomst: NL
Item-nr: 4776477
EAN: 8720892613615
Voor 16:00 besteld, dezelfde dag verzonden.
Recensie
OOR RECENSIE
Debuutalbum The Rude Interruption Of Fear van de Utrechtse postpunkband Bowl is de optelsom van twee EP’s (de eerste verscheen in augustus 2024), die samen een nerveus en compromisloos document vormen over angst en controleverlies. De teksten liegen er niet om: ‘Don’t throw a rope towards me / Nothing wrong with ending a thing that lasted too long.’ Soms voelen de tracks dan ook als een paniekaanval op klaarlichte dag.
Frontman Vos Ploeg, die zijn dwangstoornis als thematische brandstof gebruikt, praatschreeuwt zich een weg door scherpe, afgekante riffs en opgefokte hakkelritmes. Incidenteel zwijgt hij, de regie uit handen gevend aan spookachtige drones (onder meer in Life After The Rude Interruption Of Fear). Dan weer haken gitaarlijnen stuurs in elkaar zonder ooit echt synchroon te lopen. Af en toe is er even lucht, maar de claustrofobische zwaarte blijft het hele album door voelbaar: ‘I am a prisoner in my own skin.’ Verwacht geen gepolijste producties. The Rude Interruption Of Fear klinkt als een cassettebandje dat op het punt staat vast te lopen: gruizig, direct en onmiskenbaar écht. Bowl is jong, maar hun zeggingskracht is als die van een band met niets te verliezen.
Debuutalbum The Rude Interruption Of Fear van de Utrechtse postpunkband Bowl is de optelsom van twee EP’s (de eerste verscheen in augustus 2024), die samen een nerveus en compromisloos document vormen over angst en controleverlies. De teksten liegen er niet om: ‘Don’t throw a rope towards me / Nothing wrong with ending a thing that lasted too long.’ Soms voelen de tracks dan ook als een paniekaanval op klaarlichte dag.
Frontman Vos Ploeg, die zijn dwangstoornis als thematische brandstof gebruikt, praatschreeuwt zich een weg door scherpe, afgekante riffs en opgefokte hakkelritmes. Incidenteel zwijgt hij, de regie uit handen gevend aan spookachtige drones (onder meer in Life After The Rude Interruption Of Fear). Dan weer haken gitaarlijnen stuurs in elkaar zonder ooit echt synchroon te lopen. Af en toe is er even lucht, maar de claustrofobische zwaarte blijft het hele album door voelbaar: ‘I am a prisoner in my own skin.’ Verwacht geen gepolijste producties. The Rude Interruption Of Fear klinkt als een cassettebandje dat op het punt staat vast te lopen: gruizig, direct en onmiskenbaar écht. Bowl is jong, maar hun zeggingskracht is als die van een band met niets te verliezen.
