Het tweede leven van Suede wordt beter en beter. Toen de Britse band in 2010 na een lange rustpauze weer bij elkaar kwam, werden er meteen ook enkele albums met nieuw werk afgeleverd. Daarop stonden prima liedjes hoor, maar wereldschokkend was het niet. Sinds het geweldige Autofiction is de band echter weer helemaal terug. Werd dat album uit 2022 door frontman Brett Anderson al eens tot ‘het punkalbum van Suede’ gedoopt, hun pas verschenen tiende album Antidepressants mag mijns inziens dan wel het postpunk-album van de band genoemd worden. Neem de dwingende, stuwende basnoten van opener Disintegrate als voorbeeld. Om nog maar te zwijgen van die beukende drumpartij en de rauwe, krakende gitaarlijnen waarmee dat ronkende instrument gecombineerd wordt. Ook Dancing With The Europeans en het titelstuk zullen gegarandeerde vaste waardes van de Suede-liveset worden. Heerlijke meezingbare refreinen, lekkere exploderende donkere opbouwen. Allemaal aspecten die Suede tot Suede maken. Stil blijven zitten of staan, is geen optie. Andere verslavende knallers op dit album zijn Sweet Kid, Trance State en Broken Music For Broken People. Ze laten horen waarom deze band er anno 2025 nog altijd enorm toe doet. Sterker: Antidepressants is oprecht één van de beste Suede-albums en daarbij gegarandeerd jaarlijstjesmateriaal. (Dennis Dekker)