De nieuwe plaat van Zaz ‘Une passerelle vers la mer ‘klinkt meer gelaagd en gepolijst dan we van haar gewend zijn. De zangeres laat horen dat met het klimmen der jaren meer verfijning komt en levenservaring sijpelt dan zo vanzelf de muziek in. Hoe we bij haar eerste plaat in 2010 in het nummer ‘Je veux’ getrakteerd werden op een rauwe openings solo, zo romantisch en dramatisch opent haar nieuwe plaat 15 jaar later met mooie samenzang ( met zanger Raphael ) en pianoklanken. Het nummer ‘Sains et Saufs’, bezingt een relatie, waarin je blindelings op elkaar kunt steunen en vertrouwen. Dat optimisme vinden we terug op dit album. Tegelijkertijd zorgt haar hese stem voor de mooie melancholie die we vaak terugvinden in haar nummers. Het pure van haar debuut is eraf. Desalniettemin zingt ze zich met kracht en verbetenheid door dit album heen, zoals we van Zaz gewend zijn. Deze plaat ligt fijn in het gehoor en stelt niet teleur. Het jeugdige is eraf, de passie is gebleven. (Vera Verwoert)