CLAW BOYS CLAW

Fly, het jongste album van Claw Boys Claw, is even onstuimig als het debuut uit 1984. Fly, is alweer de dertiende. Fly klinkt zowel gruizig als helder, even hard als lief. Een gitaar als een tandartsboor, drums als een kudde olifanten, en die stem: Peter te Bos is nog steeds in staat te loeien als een misthoorn, maar klinkt meer dan ooit ook breekbaar en intiem. De muziek van Claw Boys Claw wordt vaak “garagerock” genoemd, maar de band is dergelijke genre-aanduidingen al lang geleden ontgroeid. Je kan je in allerlei bochten wringen om uit te leggen wat Fly dan wél is, maar, zoals een van de bandleden onlangs opmerkte: “Het is en blijft muziek, of je het nu leuk vindt of niet”.