ACDA, CHANTAL

Chantal Acda heeft de afgelopen jaren een indrukwekkende variëteit aan muziek uitgebracht. In bands als Sleepingdog, Isbells en Distance, Light & Sky, maar vooral als soloartiest. Wat telkens weer de conclusie is? Haar werk immer fantastisch. Van het dromerige Dreamly Yell (1999) tot het indringende Pūwawau (2019) of het intieme Saturday Moon (2021), de stijl verandert iets, maar blijft verrassend. Het jazzy Silently Held (2024) dat ze samen met The Atlantic Drifters opnam, werd dit jaar genomineerd voor een Edison. The Whale is gepresenteerd als soloalbum. Toch blijkt bij beluisteren dat er vooral een hecht collectief aan het werk is. Acda’s prachtige stem en dwarse aanpak van componeren mogen bekend zijn, maar de band die rondom haar heen staat, zorgt nadrukkelijk voor een extra laag. De nummers zijn sfeervol (The Whale), folky (Hit The Verge), indie (Safety), rauw (Make It Work) en zelfs ronduit rocky (Heads). Divers én kwalitatief hoogstaand: The Whale is logischerwijs groots en meeslepend te noemen. Zoals, inderdaad, een echte walvis ook is. (Dennis Dekker)