De briljante filmmaker Paul Thomas Anderson mocht zijn ingenieuze, eigenaardige kunsten botvieren op een blockbuster budget. Het resultaat is een magnum opus die op zowel geestige als rake wijze de paranoïde staat van Amerika blootlegt. Hij vroeg zijn trouwe vriend Jonny Greenwood (Radiohead) om een rammelende, nerveuze en spannende soundtrack te maken die het moordende, koortsdromerige tempo van de film complementeert. Een boodschap die wel aan Greenwood is besteed, met meerdere PTA film scores op zijn conto. Springerig abstract piano-gedoedel, dissonante orkestraties, tegendraadse ritmes en meeslepende sentimenten passeren de rebelse revue in een uur tijd. Het luistert wellicht minder weg als een traditionele soundtrack (denk: groots opgezette muziekstukken, direct op de emotie gespeeld), maar One Battle After Another (OST) is daardoor des te beter te pruimen als losstaand muziekstuk. Je hebt geen beeld nodig om de ingenieuze composities tot leven te laten komen in je hoofd en lijf. (Stef Mul)