PEARL JAM

Twee jaar na zijn prachtige soundtrack voor Into The Wild lijkt Eddie Vedder wat minder behoefte te hebben om zich te uiten, want nog nooit schreef hij zo weinig liedjes voor een Pearl Jam-album als voor Backspacer. Slechts vijf songs zijn van zijn hand, waarmee hij overigens nog steeds de belangrijkste songsmid is, want de overige zes liedjes zijn verdeeld tussen de overige bandleden. Wat alle songs met elkaar gemeen hebben, is dat ze van zeer hoog niveau zijn en veelal kort en bondig. De twee langste nummers duren maar iets meer dan vier minuten, wat wel eens anders is geweest. Een ander noemenswaardig feit is de terugkeer van Brendan O’Brien. Voor het eerst sinds Yield (1998) zat hij weer achter de knoppen en onder zijn productionele leiding rockt de band weer bijna net zo hard als op klassiekers als Ten en Vs. Verpakt in kleurig artwork is Backspacer bovendien de meest opgewekt klinkende plaat die Pearl Jam ooit opnam, zonder dat overigens sprake is van een al te grote muzikale en tekstuele koerswijziging. Voor wie Pearl Jam na Vitalogy een beetje kwijt was geraakt, zal deze plaat dan ook klinken als een return to form, terwijl de trouwe fan Backspacer wellicht zal zien als een logisch vervolg op het prima titelloze album van drie jaar geleden. Hoe dan ook, met deze geweldige plaat bewijst Pearl Jam wederom nog steeds tot de grootste en belangrijkste rockbands van deze tijd te behoren.