PAJARO SUNRISE

Ietwat opmerkelijk is het tweede album van Pájaro Sunrise, Done/Undone, een dubbelalbum waarin de ene schijf het predicaat Done draagt en de andere Undone. Dat de band halverwege uit elkaar viel, heeft hier ongetwijfeld mee te maken. Daardoor zijn grote delen van deze release het solowerk van Yuri Méndez. Ten opzichte van hun debuut kwam er aanvankelijk nog een derde bandlid, Mario Delgado, bij. Gelukkig was er voldoende inspiratie en Done/Undone brengt dan ook vele nummers lang de fijnste indiepop die ik in lange tijd uit Spanje heb horen komen. Hun stijl wordt gekenmerkt door fijnbesnaarde ballads en speelse liedjes. Ondanks dat in het Engels gezongen wordt, is de tongval in de ongeprononceerde, mompelende vocalen vaak te bespeuren. Door de lieflijke arrangementen is dit niet ergerlijk, maar eerder innemend. Stilistisch brengt Pájaro Sunrise weinig nieuws. De elektro-akoestische songs vinden hun inspiratie in vele decennia popmuziek, die in het instrumentarium wordt aangevuld door lichte nu-folk en americana accenten. Done/Undone is een gepolijst geheel en laat je meer dan eens ontwapenend glimlachen.