Turin Brakes werd opgericht in 1999. In 2001 was het akoestische pop-debuutalbum The Optimist LP een doorslaand succes. In het spoor van o.a. Travis en Starsailor werd Turin Brakes zeer populair. Vanaf het tweede album, Ether Song, werd alles meer elektrisch. Nu, na tien jaar Turin Brakes, was het tijd voor reflectie. Een handvol zeer geslaagde albums, 1 hit en samenwerking met o.a. Dido en Take That zorgen ervoor dat de Turin Brakes bestaansrecht hebben. Maar terugkijkend op de beginperiode besloten Olly Knights en Gale Paridjanian toch back to basic te gaan. Outbursts is dan ook een album wat weer meer akoestisch van aard is. Dit was ook mogelijk omdat er deze keer geen druk van een groot label was om ‘een bepaalde kant’ op te gaan met het album. Dit alles maakt Outbursts eigenlijk tot het mooiste Turin Brakes-album sinds The Optimist LP. De vrijheid die de Turin Brakes nu voelen komt goed tot uiting in Never Stops. In dit soulvolle nummer zingen ze ‘ trouble don’t you knock upon this door no more’!. En dat is de essentie van het hele album. Ze willen geen gezeur meer, alleen mooie liedjes maken. En dat is wonderwel gelukt. Zo denk je bij Radio Silence in een tweede O.K. Computer te zijn terechtgekomen. In Rocket Song gaat de melodie van de laagte op een raketachtige manier de lucht/hoogte in. Het wals-achtige Paper Heart is ontroerend en andere hoogtepunten zijn Embryos en Will Power. Elk liedje heeft iets bijzonders op Outbursts.
