Het is groot in het nieuws geweest… Dit zou de laatste plaat zijn van de band, er komt nog een wereldtoer van drie jaar en het is weer ouderwetse kwaliteit. Of de eerste twee waar zijn zal de geschiedenis leren, die laatste is echter te controleren. Bij beluistering moet gezegd worden dat het laatste statement volledig waargemaakt wordt. Alle ingrediënten zijn aanwezig. Degelijke rockers, een aantal zoetere ballads (Lorelei) maar vooral een plaat die zich gelijk nestelt in de luisterbeentjes en dus je hersenen. Pakkend, melodieus en enthousiast, eigenlijk dus onbegrijpelijk dat de band de handdoek in de ring gooit. Zo’n ouderwets goede plaat zelfs dat terwijl zelfs het accent van Meine weer helemaal terug is maar ook totaal niet stoort. Topper dus!
